MEMENTO / AKIL DEFTERİ

gerçeklikten mi kaçarız, kaçarak gerçekliği mi var ederiz?

Örüntüler, zaman mekan akışındaki gelgitler ve bilmeceler Nolan'ın müthiş tarzı. Sadece film karakterleri değil sizde filmin içindeki sorularda takılıp kalıyorsunuz. Nolan'ın en sevdiğim filmlerinden ( hoş sevmediğim filmi var mı? yok :) ) 

Lenny'nin eşi öldürülmüştür ve intikam kaçınılmazdır. Ve tümüyle beraber ön bellek kendini kapatır. Hafıza nedir? neyi saklar? neyi önümüze ve ne biçimde getirir? Tüm yaşadıklarımız kozmik zaman algısında öncesi ve sonrası olmaksızın kaybolursa ya da parazitli gelgitlerle süre gelirse veyahut bir kısmını komple silerse ne olur?

Kaçtığımız için mi sileriz yaşadıklarımızı ve resetlemek mi isteriz geçmişi ya da yeniden kendi gerçekliğimizi mi yaratmayı deneriz. Ve hatta gerçekliğimizin hapishanesinde tutsaklığımızı mı yaratırız? Öyle bir gerçek nedir sorgusudur ki bu zamanı da mekanı da kainatı da beyni ve bilinci de sorgulatır. Lenny, yarattığı yanılsamadan uyanmak istemeyen ve yaptıklarından da hafıza kaydını devre dışı bırakarak sorumlu hissetmeyen bir anlak yaratımında. Ve bu rüyadan uyandıracak olan Teddy'yide tehtit görmekte. Yarattığı tutsaklıkta mutlu bir Lenny.

Bu kadar sert olmasa da hepimiz duygusal cinayetler, red etmeler, kaçışlar, saklanmalar yaşamıyor ve zaman zaman gerçekliği saptırmaya çalışmıyor muyuz? İnsan olmaya çalışmanın sancısı ve kaosu tüm yaşamsal deneyimlerimiz. Savaşmak ve kabul etmek zor geliyor. Kaçmak ise kolayı. Sığındığını, gerçekliğin olarak kabul ettiğinde ise kabulünün yanlış olduğunu fark edemeyecek kadar inanıyorsun yeni sınırlarına. 

Kimi bizi uyandırmaya çalışanları da uzaklaştırmıyor muyuz hayatımızdan? Sanal mahpusluğumuz her türlü hakikatten ve Hakk'tan uzaklaştırmıyor mu bizi? ve Teddy olgusunu sahte mutluluklar ve kaçışlarımızdan vazgeçmemek için itmiyor muyuz? 

Bilinç, vicdan azabı, bağımlılık, suçluluk, aşırılık, saplantı ve zaman algılarının iç içe girdiği müthiş bir senaryo. ( 74. Oscar ödülleri en iyi senaryo adayı ) 

Belleğimiz, anılarımızı lehimize olarak yeniden şekillendirebilir mi? 

Terry'i yok etsek de Natalie'yi yok ettiğimiz gerçekliğinden kaçabilir miyiz? 

Ya kendimizi hapsettiğimiz algılarımızdan? 

Nereye kadar saklanabilirsin kendinden? 

yönetmen / christopher nolan
yapım yılı / 2000