YARATIMIN SPİRİTÜEL EVREN FİLMLERİ

  " vazgeçme " Hayat yormuşdur. Belki yanlış kararlar almış hırslarını sevgiye değişmişsindir. Hatta kararlarını uygulama telaşında ne eğri ne doğru sorgulamamış ama sonra o kararların altında ezilmişsindir. Önceliğin işindir.  Önceliğin başarı, kariyer, para, güçtür. Ve bu dişlilerin içinde dövünürken sevgiyi ıskalarsın. Hayatı ıskalarsın. Gerçeklik yitirilmiştir özünde.  Nelerden vazgeçtiğini ancak sevdiklerini kaybettiğinde anlar insan. İhtiyaçların gereklilikten çok amaca döndüğü materyalist dünya her şeye kapar insanın gözünü. De ki fark ettin ve çarktan çıkamayacağına olan inancınla hayattan vazgeçtin. Bıraktın. Mücadele etmeden kolayı seçme peşine düştün. Ölmeyi tercih etmek istedin. Hayatını katlettiğin yetmedi bir de katil olasın tuttu. Güzel olan o kıyıdan dönüp döktüğün taşları toplamakta, elini bıraktıklarının elini tutmakta, gönlüne girmekte. Hayatı yaşamaya değer kılmakta rüya.  İzlerken size biraz Mandıra Filozofunu anımsatsa da her sahnesi ayrı bir ek...

"  yaşama yatmak  "  İran sineması duru, naif ve doğal anlatımıyla hem ilginç hem çok insani. Kirazın Tadı, 1997 Cannes Film Festivali Altın Palmiye ödüllü bir film.  Filmin çoğunluğu hayatından vazgeçmiş Bedii'nin mezarını kapatacak birini aradığı arabasında geçiyor. Araba ve rutine bindirdiği  dönemeçli kurak yollar, hayatına ve sıkışmışlığına sembol. Mezarını kazmış ve intihar edeceği zamanı planlamıştır ve tek istediği mezarını para karşılığı toprakla kapatacak birini bulmaktır. Yollar boyu pek çok insanı seyreder, tartar. Anlaşmaya meyilli 3 ayrı kişiyi alır arabasına. Farsi bir imam. Kürt bir askeriye öğrencisi. Ve son olarak taksidermi ustası bir Azeritürkü.  İlk ve son sorgulayışını imamla olan sohbetinden dinleriz. Bedii film boyu neden ölmek istediğini, şartlarını, ailesini başına geleni vs. hiç anlatmaz. İmamla olan sohbetinde mutsuz olduğunu ve mutsuz olduğu için mutsuz ettiğini bunun da intihar etmekten daha büyük günah olduğunu ifade eder. İnt...