ANT-MAN and The WASP

nur boyut 

Marvell'ın kuantum boyutu, insanlığa derinden derine ve hatta açık seçik öğretmeye, algılatmaya çalıştığı bir filmi daha.

Eğlenceli bir kahraman filmi olarak da izleyebilirsiniz, aman efendim ne fizik hataları var diyerek seyrinizi işkenceye de çevirebilirsiniz. Kurgu, mantık, akış hataları beni ilgilendirmiyor filmlerde. Hele hele bilim kurgu filmlerinde. Yönetmen yada yapımcı aslında topluma aşılamak istediği bir iki fikri süsleyip beyaz perdeye yansıtıyor.

İlk filmde olduğu gibi maddenin ve dahi insanın şekilsel boyut değişikliği bu kez daha da vurucu. Anında büyüyüp küçülen arabalar, binalar insana komik gibi gelse de aslında insanoğlunun şekil ve boyut değiştirme sevdasını yıllardır hayalinde yaşattığı da bir gerçek.

Film bu kez Dr. Hank Pym'in kuant altı nötrina boyutunda 30 yıldır sıkışıp kalan eşini yeniden üç boyutlu dünyaya geri getirmesi üzerine. Ve bir ikinci amaç da Ghost karakterinin bedenleşmesi.

Ghost her ne kadar kötü bir karakter gibi gözükse de aslında o da tutunum sağlayamayan hücreleri sebebiyle ızdırap içinde. Duvardan geçebilen bir var olup bir yok olan Ghost bir nevi arafta. Hiç bir boyuta ait değil.  Kuant enerjiyi bir arada tutan başka bir enerji birimi bedeninde yok olduğu için var olamayan ve acılar içinde ki karakterimiz, zaten kötü karakterlerin aksine siyah değil GRİ.

Quantum noktası, evreni, boyutu... ne derseniz deyin. Bu filmde bu alan muazzam renklerle bütünleşmiş. Bu çok ilgi çekiciydi. Bilim artık tüm nötrina boyutunda renkleri tanımlıyor. Tasavvuf terminolojisinde nur zaten kuant altı boyutu işareti ediyor. Ve bununda renklerinden bahsedildiğini Tasavvufla ilgilenenler bilir. Bu bilgi birliği de ayrıca çok hoş ve büyüleyici. 

Hayallemeye çalıştığımız, anlamaya uğraştığımız farklı boyutları bu biçimde yansıtabilen yönetmenleri, görüntü ve sanat yönetmenlerini takdir etmiyor değilim.

yönetmen / peyton reed

yapım yılı / 2018